کاردرمانی و توانبخشی شکستگی های دست
در شکستگی های کف دست (متاکارپ ها) بدون جابجایی یا با جابجایی اندک، تنها درمان مورد نیاز استفاده از یک آتل برای بی حرکت کردن محل شکستگی وکاهش درد نیاز است. آتل معمولا به مدت سه هفته باقی مانده و سپس خارج می شود. بعد از آن بیمار با انجام ورزش هایی سعی می کند دامنه حرکتی انگشتان و مچ دست را به حالت قبل از شکستگی برگرداند. در صورت نیاز به بخش کاردرمانی ارجاع داده می شود تا با تمرینات ویژه و مناسب سبب بازگش دامنه حرکتی مفاصل انگشتان دست شود.
در شکستگی های کف دست (متاکارپ ها) بدون جابجایی یا با جابجایی اندک، تنها درمان مورد نیاز استفاده از یک آتل برای بی حرکت کردن محل شکستگی وکاهش درد نیاز است. آتل معمولا به مدت سه هفته باقی مانده و سپس خارج می شود. بعد از آن بیمار با انجام ورزش هایی سعی می کند دامنه حرکتی انگشتان و مچ دست را به حالت قبل از شکستگی برگرداند. در صورت نیاز به بخش کاردرمانی ارجاع داده می شود تا با تمرینات ویژه و مناسب سبب بازگش دامنه حرکتی مفاصل انگشتان دست شود.
در مواردی که جابجایی قطعات شکسته شده متاکارپ ها زیاد باشد درمان به صورت جا اندازی بسته شکستگی است. اگر قطعات شکسته شده بعد از جااندازی، پایدار بودند ادامه درمان بصورت بیحرکتی با آتل گچی انجام می شود. در مواردی که شکستگی متاکارپ بعد از جا اندازی ناپایدار باشد پزشک متخصص ارتوپد با استفاده از پین های فلزی که آنها را از طریق پوست به داخل استخوان و محل شکستگی هدایت می کند، قطعات شکسته شده را به یکدیگر متصل می کند.
هنگامی که جااندازی بسته موفقیت آمیز نباشد پزشک معالج اقدام به جااندازی باز شکستگی و فیکس کردن قطعات شکسته شده به وسیله پین یا پیچ و پلاک میکند.
پس از جراحی، دست به مدت چند هفته در آتل گچی مانده و سپس به کاردرمانی ارجاع داده می شود تا با انجام ورزش های تخصص توسط کاردرمانی، مجدداً دامنه حرکتی آنها به حالت قبل از شکستگی برگردد و فرد بتواند از انگشتان خود در انجام کارها استفاده کند.
